de technische school
Door: Louis
Blijf op de hoogte en volg louis
02 Augustus 2009 | Burundi, Kirundo
Afgelopen week hebben Stephanie en Aart en ik een bezoek gebracht aan de technische school van Kirundo. Hier verzorgen ze een 2-jarige opleiding na de lagere school voor een tweetal vakken: automechanica/metaalbewerking en bouw/houtbewerking. Voor deze beide combinatie-opleidingen is gekozen omdat het aantal leerlingen te beperkt is voor een uitgebreider aantal studierichtingen. In de automechanica, de meest populaire studierichting, studeren 30 leerlingen. Daarmee zit ie vol. In de bouw studeren 18 leerlingen. De meeste van hen wilden liever automechanica doen, maar die zat vol.
We spreken op deze school met de directeur, Bernard Ngorima Kiza. Een jonge, goedverzorgde, vlotsprekende man, zoals al die directeuren die we hier ontmoeten trouwens. Hij vertelt ons dat veel van zijn leerlingen uiteindelijk in een technisch vak terecht komen en dat deze opleidingen daarmee bijdragen aan een beter levensniveau van deze jonge mensen. De afgestudeerden werken verspreid over de hele regio Kirundo.
De school is ondergebracht in een aantal langwerpige gebouwen van bakstenen, waarin een aantal klassen zijn ondergebracht, net zo als in de scholen waar wij werken met de docenten Engels. De ‘praktijklokalen’ zijn ondergebracht in een tweetal enorme fabriekshallen, de twee studierichtingen gescheiden van elkaar, waarin ook allerlei andere functies zijn ondergebracht. In een van hen zit bijvoorbeeld een voedselopslagdepot van een hulporganisatie.
We worden door de directeur en de praktijkdocent rondgeleid in de praktijklokalen. De introductie daarvan is: “en nu zullen we u dan ons museum laten zien”. We geloven onze ogen niet als we het praktijklokaal voor automechanica betreden. Hier staan 3 oude franse auto’s opgesteld, beladen met stof. Daarnaast verspreid over het lokaal van misschien wel 35 x 15 meter een aantal motorblokken en een aantal grotere gereedschappen, zoals een plaatbuigmachine, een plaatknipmachine, twee kolomboren, rondslingerende lasapparaten,…. Het is een ontluisterende chaos, meer Willem de Kooning dan Mondriaan om het maar zo te zeggen. De toebehoren bij de grote apparaten zijn er niet. Ze worden dus niet of nauwelijks gebruikt. Je gelooft bijna niet dat hier de afgelopen jaren nog iemand les heeft gehad.
In het houtbewerkinglokaal is het niet veel anders. Het enige gereedschap dat er staat en op het moment van onze aanwezigheid zelfs nog gebruikt wordt, is een stevige cirkelzaag, met een zaagblad dat bij ons al 5 keer vervangen zou zijn. Maar ze zagen er mee, te midden van een enorme hoop zaagsel en we zien dat er zelfs meubels gemaakt worden. Een aantal stoelen en banken is vrijwel gereed.
Gevraagd naar de materiaalkast voor het kleinere gereedschap, worden we naar “het magazijn” geleid, een ruimte met wat kasten en stellingen. Ze hebben zowaar wat bakken met steeksleutels, een schroefdraadtapset en een schroevendraaierset zoals we dat in Nederland op de kermis kunnen winnen. Tangen en hamers en dat soort dingen zien we eigenlijk niet.
Het is duidelijk dat ze hier wel wat kunnen gebruiken. Er is nauwelijks leermateriaal (schriftelijk), geen functionerend groot materieel en nauwelijks klein gereedschap. De directeur vertelt dat ze 20 jaar geleden, dus nog voor de oorlog in Burundi, nieuw ingerichte praktijklokalen hebben gehad en dat er sindsdien helemaal niets meer is aangeschaft. Er is doodgewoon geen geld voor.
Via Gered Gereedschap in Nederland zal ik me gaan inspannen om deze school te ondersteunen met het toezenden van gereedschap.
Eerste afspraken daarover heb ik in Nederland al gemaakt. Het gereedschap is het probleem niet, Gered Gereedschap heeft een grote voorraad. De transportkosten wel. Het transport van een kubieke meter gereedschap kost ongeveer € 400,- . Ik moet toch wel genoeg bij elkaar kunnen krijgen voor een paar kuub?.
Ik zou alle lezers van deze weblog en al mijn collega’s van APG/Loyalis willen vragen om een donatie te doen om dit projectje te ondersteunen. Een bijdrage kunnen jullie storten op bankrekening 3078416, tnv L. Thijssen in Heerlen, onder vermelding van: Gered Gereedschap Burundi.
Uiteraard zal ik jullie van de voortgang van dit project op de hoogte houden. Mocht er geld overblijven dan zal dat ingezet worden voor een ander groot tekort waarmee wij hier geconfronteerd worden: we zullen er leerboeken voor aanschaffen
Gulle gevers, bij voorbaat dank.
We spreken op deze school met de directeur, Bernard Ngorima Kiza. Een jonge, goedverzorgde, vlotsprekende man, zoals al die directeuren die we hier ontmoeten trouwens. Hij vertelt ons dat veel van zijn leerlingen uiteindelijk in een technisch vak terecht komen en dat deze opleidingen daarmee bijdragen aan een beter levensniveau van deze jonge mensen. De afgestudeerden werken verspreid over de hele regio Kirundo.
De school is ondergebracht in een aantal langwerpige gebouwen van bakstenen, waarin een aantal klassen zijn ondergebracht, net zo als in de scholen waar wij werken met de docenten Engels. De ‘praktijklokalen’ zijn ondergebracht in een tweetal enorme fabriekshallen, de twee studierichtingen gescheiden van elkaar, waarin ook allerlei andere functies zijn ondergebracht. In een van hen zit bijvoorbeeld een voedselopslagdepot van een hulporganisatie.
We worden door de directeur en de praktijkdocent rondgeleid in de praktijklokalen. De introductie daarvan is: “en nu zullen we u dan ons museum laten zien”. We geloven onze ogen niet als we het praktijklokaal voor automechanica betreden. Hier staan 3 oude franse auto’s opgesteld, beladen met stof. Daarnaast verspreid over het lokaal van misschien wel 35 x 15 meter een aantal motorblokken en een aantal grotere gereedschappen, zoals een plaatbuigmachine, een plaatknipmachine, twee kolomboren, rondslingerende lasapparaten,…. Het is een ontluisterende chaos, meer Willem de Kooning dan Mondriaan om het maar zo te zeggen. De toebehoren bij de grote apparaten zijn er niet. Ze worden dus niet of nauwelijks gebruikt. Je gelooft bijna niet dat hier de afgelopen jaren nog iemand les heeft gehad.
In het houtbewerkinglokaal is het niet veel anders. Het enige gereedschap dat er staat en op het moment van onze aanwezigheid zelfs nog gebruikt wordt, is een stevige cirkelzaag, met een zaagblad dat bij ons al 5 keer vervangen zou zijn. Maar ze zagen er mee, te midden van een enorme hoop zaagsel en we zien dat er zelfs meubels gemaakt worden. Een aantal stoelen en banken is vrijwel gereed.
Gevraagd naar de materiaalkast voor het kleinere gereedschap, worden we naar “het magazijn” geleid, een ruimte met wat kasten en stellingen. Ze hebben zowaar wat bakken met steeksleutels, een schroefdraadtapset en een schroevendraaierset zoals we dat in Nederland op de kermis kunnen winnen. Tangen en hamers en dat soort dingen zien we eigenlijk niet.
Het is duidelijk dat ze hier wel wat kunnen gebruiken. Er is nauwelijks leermateriaal (schriftelijk), geen functionerend groot materieel en nauwelijks klein gereedschap. De directeur vertelt dat ze 20 jaar geleden, dus nog voor de oorlog in Burundi, nieuw ingerichte praktijklokalen hebben gehad en dat er sindsdien helemaal niets meer is aangeschaft. Er is doodgewoon geen geld voor.
Via Gered Gereedschap in Nederland zal ik me gaan inspannen om deze school te ondersteunen met het toezenden van gereedschap.
Eerste afspraken daarover heb ik in Nederland al gemaakt. Het gereedschap is het probleem niet, Gered Gereedschap heeft een grote voorraad. De transportkosten wel. Het transport van een kubieke meter gereedschap kost ongeveer € 400,- . Ik moet toch wel genoeg bij elkaar kunnen krijgen voor een paar kuub?.
Ik zou alle lezers van deze weblog en al mijn collega’s van APG/Loyalis willen vragen om een donatie te doen om dit projectje te ondersteunen. Een bijdrage kunnen jullie storten op bankrekening 3078416, tnv L. Thijssen in Heerlen, onder vermelding van: Gered Gereedschap Burundi.
Uiteraard zal ik jullie van de voortgang van dit project op de hoogte houden. Mocht er geld overblijven dan zal dat ingezet worden voor een ander groot tekort waarmee wij hier geconfronteerd worden: we zullen er leerboeken voor aanschaffen
Gulle gevers, bij voorbaat dank.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
