leergierige ict'ers
Door: Louis
Blijf op de hoogte en volg louis
16 Juli 2009 | Nederland, Heerlen
De eerste ervaringen van Hans en Hannie met de voorbereidende ict-werkzaamheden zijn geweldig.
In alle 4 de scholen, waar we gaan werken staan de computers klaar. Alleen in 1 school werkt een en ander nog niet omdat de stroomvoorziening even “out of order” is. Zij hopen dat in de loop van de komende week de stroomvoorziening weer in orde is.
Probleempje is dat de meegebrachte software niet kan worden geinstalleerd worden omdat zes van de acht computers zo oud zijn dat het hard nodig is om Windows te up-daten. Dat doet Hans dus. Geweldig.
En, wat nog belangrijker is, de Burundese cursisten hebben er echt zin in. Het niveau van de groep is "vrij homogeen", aldus vooruitgereisde Hans: bijna niemand heeft enige kennis van computers of van Windows XP.
Het is lastige stof, maar ze zijn erg enthousiast en leren snel. Ze krijgen uitleg over hoe een computer in elkaar zit, hoe je een systeem herstelt via een back-up, hoe software management werkt, dat soort basale zaken. De cursisten valt het moeilijk om om 5 uur te stoppen.
Het aantal cursisten, dat oorspronkelijk maar 8 zou bedragen, is nu zelfs 12 geworden. Daarmee is het maximum ook wel bereikt.
Het leven in Kirundo is primitief: de stroom valt regelmatig uit, internet gaat zeer zeer traag en de ochtenddouche bestaat tot nu toe uit een teiltje met koud water! Maar daar waren we op voorbereid.
Daartegenover staat dat het ontbijt riant mag worden genoemd: omelet met tomaten en gekookte bananen met pinda saus.
Uit de mails van Hans blijkt dat de Burundezen enorm genieten van meegebrachte foto's en programma's, bijvoorbeeld van Encarta.
Dat komt goed uit want ik heb de laatste dagen zelf nogal geinvesteerd in het bemachtigen van allerleid cd-roms over met name Nederland, mooie documentaires van National Geographic en wat films (Lord of the rings e.a.). In de hoop de Burundezen af en toe een genoeglijk filmuurtje te kunnen bieden.
Maar het is altijd maar afwachten of ze daar op zitten te wachten. Kan ik wel denken, maar weet ik veel..
Ik heb zelf vandaag in Heerlen met een Rwandese mevrouw gesproken, die ik ontmoette via een bekende van me: Jan Debie. Actief in Gered Gereedschap.
Leuk mens, deze Therese, woont al 10 jaar in Nederland en is vrijwilliger bij Gered Gereedschap. Wat me het meest van het gesprek bij blijft is dat ze zei: "Maak je niet druk over deze reis: het zijn gewoon aardige en sociale mensen die je gaat ontmoeten, misschien wel socialer dan hier. Je zult daar een goeie tijd hebben."
Nou, als dat geen opsteker is.
En ik ben op een idee gebracht. Gered Gereedschap wil ook graag leveren aan technische scholen in Burundi. Spullen zijn er zat, maar geen geld voor het transport. Ik neem dus op me om een school te vinden en middelen te vinden voor het transport van het gereedschap. Ik heb 400 euro nodig voor een kubieke meter gereedschap.
Hier gaan jullie nog van horen.
In alle 4 de scholen, waar we gaan werken staan de computers klaar. Alleen in 1 school werkt een en ander nog niet omdat de stroomvoorziening even “out of order” is. Zij hopen dat in de loop van de komende week de stroomvoorziening weer in orde is.
Probleempje is dat de meegebrachte software niet kan worden geinstalleerd worden omdat zes van de acht computers zo oud zijn dat het hard nodig is om Windows te up-daten. Dat doet Hans dus. Geweldig.
En, wat nog belangrijker is, de Burundese cursisten hebben er echt zin in. Het niveau van de groep is "vrij homogeen", aldus vooruitgereisde Hans: bijna niemand heeft enige kennis van computers of van Windows XP.
Het is lastige stof, maar ze zijn erg enthousiast en leren snel. Ze krijgen uitleg over hoe een computer in elkaar zit, hoe je een systeem herstelt via een back-up, hoe software management werkt, dat soort basale zaken. De cursisten valt het moeilijk om om 5 uur te stoppen.
Het aantal cursisten, dat oorspronkelijk maar 8 zou bedragen, is nu zelfs 12 geworden. Daarmee is het maximum ook wel bereikt.
Het leven in Kirundo is primitief: de stroom valt regelmatig uit, internet gaat zeer zeer traag en de ochtenddouche bestaat tot nu toe uit een teiltje met koud water! Maar daar waren we op voorbereid.
Daartegenover staat dat het ontbijt riant mag worden genoemd: omelet met tomaten en gekookte bananen met pinda saus.
Uit de mails van Hans blijkt dat de Burundezen enorm genieten van meegebrachte foto's en programma's, bijvoorbeeld van Encarta.
Dat komt goed uit want ik heb de laatste dagen zelf nogal geinvesteerd in het bemachtigen van allerleid cd-roms over met name Nederland, mooie documentaires van National Geographic en wat films (Lord of the rings e.a.). In de hoop de Burundezen af en toe een genoeglijk filmuurtje te kunnen bieden.
Maar het is altijd maar afwachten of ze daar op zitten te wachten. Kan ik wel denken, maar weet ik veel..
Ik heb zelf vandaag in Heerlen met een Rwandese mevrouw gesproken, die ik ontmoette via een bekende van me: Jan Debie. Actief in Gered Gereedschap.
Leuk mens, deze Therese, woont al 10 jaar in Nederland en is vrijwilliger bij Gered Gereedschap. Wat me het meest van het gesprek bij blijft is dat ze zei: "Maak je niet druk over deze reis: het zijn gewoon aardige en sociale mensen die je gaat ontmoeten, misschien wel socialer dan hier. Je zult daar een goeie tijd hebben."
Nou, als dat geen opsteker is.
En ik ben op een idee gebracht. Gered Gereedschap wil ook graag leveren aan technische scholen in Burundi. Spullen zijn er zat, maar geen geld voor het transport. Ik neem dus op me om een school te vinden en middelen te vinden voor het transport van het gereedschap. Ik heb 400 euro nodig voor een kubieke meter gereedschap.
Hier gaan jullie nog van horen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
